NEWTIMES

Bakü, 21 Kasım 2020 – Newtimes.az

Azerbaycan ve Türkiye cephesinde, çeyrek asrı aşkındır zulüm ve işgal altında olan vatan topraklarını kurtarmış olmanın, coşkusu ve iç huzuru var tabii ki...

Ermeni cephesinde ise, Dimyat’a pirince giderken evdeki bulgurdan olmanın ve eğer Rus yetişmese tencereyi de kaptırmakla burun buruna gelmenin şoku yaşanıyor...

İki devlet tek millet olarak, kısacık bir zaman dilimine sığdırdığımız bu parlak zaferle, 28 yıldır işgal altındaki topraklarımızı kurtarışımızı sevinçle kutlamak, elbette hakkımız... Lâkin bu zafer coşkusu bizi, tutarlı bir durum muhakemesi ve muhasebesi yapmaktan alıkoymamalı...

Malûmunuz, Doğu Bloğu SSCB (Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği) Batı Bloğu ile tutuştuğu ve 74 yıl süren "soğuk savaş''ı kaybedip, 1991’de dağılmıştı... Birlik içindeki devletler teker teker ayrılarak özgürlük ve bağımsızlıklarını ilân etmişlerdi... Azerbaycan ve Ermenistan da öyle...

Ermenistan, o günlerde, Rusya’nın teşvik ve desteğiyle, devlet kurma safhasında olan ve ordusunu henüz oluşturamamış Azerbaycan’a saldırıp, Dağlık Karabağ bölgesini, işgal etti... Orada, Erivan’a bağlı sözde bir devletçik bile kurdu... Batı, Dağlık Karabağ’ın Azerbaycan toprağı olduğunu kabul etmesine rağmen kılını kıpırdatmadı.

Eski parçalarını tekrar toplamaya başlayan ve bu defa BDT (Bağımsız Devletler Topluluğu) adı altında otoritesine tâbi kılan Rusya; Ermenistan’a da askerî üslerini kurdu. Ermenistan sınırlarını artık Rus askeri koruyordu ve eğreti düzen sürüyordu.

Ta ki yakın zamanda, Ermenistan’a Soros parmağı deyip, Batı yanlısı Paşinyan’ın partisi iktidara gelene kadar...

ABD ve AB’nin Paşinyan’a verdiği gaz, kadîm Moskof siyaseti için kaçırılmaz bir fırsattı.

Putin yol verdi ve Paşinyan gözü kapalı Azerbaycan’a saldırdı. Azerbaycan’ın o eski Azerbaycan olmadığını anlar anlamaz da Rusya’dan yardım istedi. Aldığı cevapla uyandı ama artık çok geçti: "Anlaşmamız Ermenistan toprakları için, orası Ermenistan toprağı değil...”

Sonucu biliyorsunuz...

Azerbaycan ordusu bütün Dağlık Karabağ’ı alıp Ermenistan sınırına dayanacak hızı almışken, maksadına ulaşan Rusya devreye girdi. Durdurdu. Anlaşma imzalandı. Böylece Rusya, Ermenistan’da batı yanlısı iktidara tahammülü olmadığını ders vererek gösterirken; bugüne kadar tek askerinin olmadığı Dağlık Karabağ’a da Barış Gücü adı altında 5 yıl için ordusunu sokuyordu. (Unutmayalım ki Rus askeri bugüne kadar adım attığı tek bir yerden çıkmadı.)

Azerbaycan’a gelince; 28 yıldır masalarda oyalanmak istenirken, bir yandan güçlendirdiği ordusuyla, ne yapabileceğini gösterdi. Dağlık Karabağ’daki topraklarının yarısını ve yedi rayonunu geri aldı. Nahçıvan bağlantı yoluna yeniden sahip oldu...

Türkiye şimdi, Dağlık Karabağ’da, ortak bir merkezden yönetilecek Rus askeri sayısınca Türk askeri bulunduracak. Elbette, Ruslarla Suriye’deki ortak(!) çalışmasından edindiği engin tecrübeler ışığında...

Kafkaslarda yeni bir satranç masası kuruldu.

Masanın bu yanında ise, artık ne eski Azerbaycan ne de eski Türkiye yok.

Umarım Putin de bunun farkındadır...

Turgut Emin

yeniakit.com.tr