NEWTIMES

102 yıl önce Azerbaycan'a davet edilen Kafkas İslam Ordusu'nda görev yapan askerlerin torunları bu defa da Azerbaycan'ın yardım ve destek taleplerine olumlu karşılık vererek bölgeye gidecek, aldığı yetki ve sorumluklarını hakkıyla yerine getirecek.

İran'ın Karabağ meselesinde Azerbaycan halkı, İran Türkleri ve uluslararası toplumu hedef alan propaganda faaliyeti, güven problemi, söylem-eylem tutarsızlığı gibi nedenlerle başarısızlığa uğramış durumda.

İşgalci Ermenistan ile 1994 yılında varılan "ateşkes" durumunda, aslında, silahlar hiçbir zaman susmadı. Ermenistan`ın işgal durumunu konsolide etmek için Azerbaycan silahlı kuvvetleri ve işgal bölgesine yakın yerleşim yerlerindeki sivil halka taciz ateşleri açmadığı gün yoktu bile denilebilir. "Ateşkes" döneminde, Ermenistan silahlı kuvvetleri tarafından öldürülen askerler, siviller ve özellikle çocuklar hafızalarda tazeliğini korumaktadır. Dolayısıyla, Ermenistan`ın işgalinin günümüze kadar devam ettiği sürede Azerbaycan halkı ve doğal olarak da yönetiminin bağrında işgal ukdesinin açtığı yaralar her geçen gün biraz daha çok ızdırap verir oldu.

Azerbaycan Silahlı Kuvvetlerinin harp sahasında ezici teknolojik üstünlüğünün altında kalan Ermenistan çatışmayı gayrimeşru bir şekilde tırmandırıyor çünkü teknoloji odaklı drone konseptlerine karşı çaresizler.

Ermenistan'ın son zamanlarda saldırdığı Tovuz bölgesinin TANAP ile birlikte Bakü-Tiflis-Ceyhan ve Bakü-Tiflis-Erzurum hatlarının geçiş güzergâhında yer alması bu saldırıların neyi hedeflediğini göstermesi açısından önemli.

İran, dışarıdaki Rus baskısı ile içerideki Türk nüfusunun baskısı arasında sıkışıp kalmış durumda. Tek çıkar yol olarak görülenin, İran'ın bu süreci esnek bir halkla ilişkiler pratiğini işleme sokarak atlatması olduğu anlaşılıyor.

Günümüzde bölgede yaşanan tüm sorunların temelinde, tarihsel süreçte Rusya'nın Kafkasya bölgesine dair izlediği politikaların önemli bir payının olduğu söylenmeli.

1-2 Ekim 2020 tarihleri arasında Avrupa Birliği Devlet ve Hükümet Başkanları Özel Zirvesi Toplantısı'nda birliğin gündeminde olan birçok sorun tartışıldı. Bu üst düzey zirvede Belarus'a yaptırım uygulanması, Dağlık Karabağ'daki Azerbaycan-Ermenistan çatışması ve Türkiye ile Yunanistan arasında Doğu Akdeniz'de devam eden kriz konuları ön plana çıktı. Zirvenin ardından yapılan açıklamalara bakıldığında, öncelikle Türkiye-AB ilişkilerinde Türkiye'nin belirleyici bir aktör olduğu görülüyor. AB içinde yaşanan sorunların yanı sıra, AB'nin bir bütün olarak uluslararası arenada etkileyici bir rol üstlenemediği ve dış politikada karar vermekte çok zorlandığı ortaya çıkmış oldu. Doğu Akdeniz krizi, AB'nin dış politikada etkin bir aktör olamadığını da gösterdi. Bu krizde Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron'un AB'nin karar süreçlerini sınırladığı ve krizin yönetimini engellediği görüldü. Diğer taraftan Almanya bu zirvede çözüm odaklı bir politika sergiledi.

Ermenistan ordusunun 27 Eylül sabahı gerçekleştirdiği provokasyon bu kez Azerbaycan'ın daha kapsamlı karşılık vermesine ve yıllardır Ermenistan işgali altında bulunan topraklarını kurtarmak için karşı saldırı başlatmasına neden oldu. 30 Eylül sabahı itibarıyla Azerbaycan çok yüksek ve stratejik öneme sahip dağlık bölgeler de dahil olmak üzere 1994 ateşkesine kadarki süreçte Ermenistan tarafından işgal edilmiş topraklarının önemli bir kısmını işgalden kurtardı.

Fransa'nın yönetmenliğinde, AB, Almanya ve Doğu Akdeniz Gaz Forumu üyelerinin aktörlüğünde sahneye konan oyunun amacının Türkiye'yi bir çatışmaya çekerek saldırgan taraf pozisyonuna düşürmek olduğu artık aşikâr.